بحث
از گسترش فرهنگ نماز در رسانه ، بخشی از تبلیغ معارف دینی از رسانه یا به
نحو دقیق تر بخشی از کارکرد رسانه دینی است که باید بخش های مختلف برنامه
در این خصوص هماهنگ باشند.
اصولاً دو تصور از رسانه اسلامی وجود دارد؛ یکی : آنکه تأثیر پسوند اسلامی این مقدار است که برخی برنامه های اسلامی از این رسانه پخش می شود.
یعنی
در تعدادی از برنامه های این رسانه تبلیغ اسلام صورت می گیرد. مانند
اینکه فرض کنیم وظیفه تهیه برنامه های اسلامی فقط به عهده گروههایی مانند
معارف اسلامی و مناسبت ها در صدا و سیماست و گروه هایی مانند فیلم و سریال
، اجتماعی ، اقتصادی و... در این باره مسؤولیتی ندارند.
تصور دوم: این
است که وجود پسوند اسلامی به این معناست که مبانی و معارف اسلامی ساری و
جاری در تمام برنامه هاست و در این صورت فقط گروههای معارف یا مناسبت ها
عهده دار ساخت برنامه های اسلامی نیستند که البته تصویر دوم صحیح است .
یعنی تحکیم مبانی و تبلیغ اسلام در همه بخش ها مورد توجه است و در کل
رسانه هماهنگ صورت می گیرد. یعنی همچنان که گروه معارف تبلیغ می کند در
سریال ها نیز تبلیغ غیر مستقیم صورت می گیرد.
از منظر دیگر نیز این موضوع قابل تبیین است ، به این بیان که برخی کارشناسان امور رسانه ها که برای رسانه های جمعی مانند رادیو و تلویزیون عمدتاً چند کارکرد، شامل آموزش و تربیت ، اطلاع رسانی و سرگرمی و تفریحی را مطرح می کنند، تفکیک اینها را از هم در موفقیت و تاثیرگذاری رسانه برای رسیدن به اهداف خود مضر می دانند. یعنی معتقدند رسانه باید در حالی که برنامه سرگرمی پخش می کند آموزش بدهد. یا آنگاه که آموزش می دهد، اطلاع رسانی کند.
